ماسک بیهوشی یا Anesthesia Mask، یکی از ابزارهای اصلی استفاده شده در بیهوشی بیماران است. این ماسک، برای تأمین هوای تنفسی به بیمار در حین انجام عمل جراحی و بیهوشی استفاده می‌شود. این ماسک به دلیل ساختار ساده، قابلیت استفاده آسان، و امکان استفاده در موارد اضطراری، به عنوان یک ابزار مهم در بخش‌های جراحی و بیهوشی شناخته شده است.
ماسک بیهوشی معمولاً از لاستیک ساخته شده و دارای یک صفحه پارچه‌ای برای تماس با صورت بیمار است. در بخش صورت ماسک، یک ورودی و یک خروجی برای هوا وجود دارد. هنگام استفاده، ماسک بیهوشی روی صورت بیمار قرار می‌گیرد و با کمک یک پمپ، هوا و گازهای بیهوشی به داخل ماسک تزریق می‌شوند. سپس هوا و گازهای بیهوشی از طریق خروجی ماسک، خارج می‌شوند و بیمار می‌تواند به راحتی تنفس کند.
ماسک بیهوشی دارای اندازه‌های مختلفی است که به اندازه صورت بیمار تنظیم می‌شود. برای افرادی که دارای صورت بزرگتر یا کوچکتر هستند، ماسک بیهوشی باید با دقت تنظیم شود تا هوا به درستی به ریه‌های بیمار وارد شود و از بروز مشکلات تنفسی در بیمار جلوگیری شود.
ماسک بیهوشی علاوه بر این که در بخش‌های بیهوشی بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها استفاده می‌شود، در موارد اضطراری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. مثلاً در مواردی که بیمار نیاز به بیهوشی دارد اما دستگاه‌های بیهوشی در دسترس نیستند، ماسک بیهوشی می‌تواند به عنوان یک راه حل موقتی برای تأمین هوای تنفسی بیمار مورد استفاده قرار بگیرد.
همچنین، ماسک بیهوشی در مواردی مانند بیماری‌هایی که باعث مشکلات تنفسی می‌شوند، مثل آسم و برونشیت، نیز برای تأمین هوای تنفسی به بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در کل، ماسک بیهوشی به دلیل سادگی و قابلیت استفاده آسان، به عنوان یک ابزار مهم در بیهوشی بیماران شناخته شده است. با این حال، برای استفاده صحیح این ابزار، آموزش‌های کافی به پرسنل پزشکی و بیهوشی‌بخش‌ها ارائه شده است. همچنین، ماسک بیهوشی باید پس از هر بیهوشی به دقت تمیز شده و به علت قابلیت نفوذ بیماری‌زا و انتقال عفونت، باید به عنوان یک ماده پرخطر در نظر گرفته شود.